Hoe ben ik erbij gekomen om de Camino te gaan wandelen?

In november 2007 ging Ineke, onze dochter op Europese Stage Geneeskunde in Santander.
Samen gingen we, Philip en ikzelf samen met onze dochter Silke en haar vriend Pieter voor een weekendje een bezoekje brengen.
We maakten samen vaak heel mooie wandelingen.
Philip mijn allerliefst schat zag op de grond ‘DE SINT JACOBSSCHELP ‘ symbool die de weg leidde naar Santiago De Compostella.
Philip viel op zijn knieën … dit was het BEGIN VAN ONZE DROOM … we zouden SAMEN een Camino stappen naar Santiago de Compostella als we op pensioen waren (2021), dit stond bovenaan ons verlanglijstje.

In 2017, op 15 januari sloeg het noodlot toe. Philip gezond en sportief vertrok ’s ochtends voor een loopje naar Nieuwdonk Overmere maar kwam nooit meer terug. Politie kwam ’s middags vertellen dat Philip dood was aangetroffen. Mijn wereld stortte in…toekomst weg …ons SAMENZIJN weg … onze DROMEN weg. Vol ongeloof verdriet pijn en gemis.
Philip was en is mijn ALLES. We zagen en zien elkaar zo graag. We waren zo gelukkig en plots is alles weg …
Elke dag opnieuw zeiden we verschillende keren … ik zie je graag … we bleven elkaar bewonderen en verwonderen. We waren twee in één.
AARDS EN HEMELS … EEN STERRENGLOED VAN EEUWIGE LIEFDE. Onze passie was en blijft LIEFDE.
Eens op pensioen bleef onze droom me achtervolgen om SAMEN naar Compostella te gaan. Maar toen was het corona.
Ik bleef het maar uitstellen … nog nooit alleen op reis geweest … Philip was mijn gids …mijn alles. Wist niet goed hoe wat en wanneer.
Ga ik alleen of ga ik met vrienden of …

Vorig jaar werd ik 65 jaar. Onze dochters pushten mij om naar Compostella te gaan. “Mama als je het nu niet doet dan komt het er niet meer van”
In februari 2023 op de Fiets- en Wandelbeurs in Gent… onze dochters namen me mee naar alle standjes van wandeltochten naar Santiago. Alles bekeken en geluisterd naar verhalen. Eentje sprong eruit GO CAMINO met Elvira.
Toch bleef ik maar uitstellen. Onder lichte sterke druk van onze dochters na 2 maanden knoop doorgehakt.
ONZE DROOM werd een feit : We (Philip * en ikzelf) zouden met GO CAMINO de Camino Portugués wandelen van 15 tot 28 september 2023.
Niet het fysische was een uitdaging maar eerder wel het psychische emotionele …
Niet alleen maar SAMEN met PHILIP;

DANKJEWEL LIEVE DOCHTERS OM ME TE PUSHEN DANKJEWEL ELVIRA OM ME TE OVERTUIGEN MET JOUW WARMTE.

Heb ik getraind?

Philip was op en top sportief. Vroeger gevoetbald en daarna lopen en fietsen. Hij wilde en zou gezond en fit blijven, dit was zeer belangrijk voor hem.Toen ik 50 werd, begon ik ook met lopen en ging elke week 1 à 2 maal lopen samen met Philip.
Samen ontspannen en genieten …zalig. Dit stopte in januari 2017 : op het moment dat Philip op een zondagmorgen vertrok om te lopen en niet meer terugkwam. In 2019 heb ik me ingeschreven in loop- en wandelclub.
Ik ging 2 à 3 maal per week lopen … ik heb de10 miles gelopen en daarna ingeschreven voor halve marathon in Gent maar jammer genoeg niet doorgegaan wegens coronaperiode. Blijven trainen maar kreeg een jaar later last van hielspoor … kon nog moeilijk stappen … operatie en herstel.
Na een jaar beginnen te wandelen … 3 à 4 keer per week. Uitdagingen aangaan was mijn doel … zoals Philip – Philip heeft zijn energie achtergelaten voor mij …ik wandel niet alleen maar steeds met TWEE. Dit geeft mij de nodige kracht en energie om meerdere uitdagingen aan te gaan en niet op te geven. Dit was Philip … hij had een enorm doorzettingsvermogen… opgeven is geen optie.
Vorig jaar heb ik een paar grote wandeltochten gedaan waaronder de Coast Walk …80km. Dit deed zoveel deugd. Dit geeft zoveel voldoening … alleen kan ik dit niet … dit alleen maar SAMEN met PHILIP. Hij geeft mij de nodige kracht en energie. Trots en fier !!!

Wat heeft je veranderd na de Camino?

De Camino samen met GO CAMINO is onbeschrijfelijk.
Een Camino om nooit meer te vergeten … een rollercoaster van gevoelens met ongelofelijke mooie ontmoetingen van over gans de wereld… voor altijd in ons hart. Een onvergetelijke ervaring SAMEN met Philip.
Dankzij GO CAMINO en alle warmte, steun, zorg dragen voor elkaar, liefde en vriendschap van alle medepelgrims is dit voor ons (Philip en mezelf) een fantastische ervaring geweest…
De gesprekken bij het volgen van Philip tijdens de reis was zo emotioneel .. dit raakt.
SUPERBEDANKT aan zovelen onderweg dat we al dit moois samen hebben kunnen beleven … een lach een traan, een schouderklopje een woord een gesprekje … al was het maar een knikje een blik een knipoogje of gewoon stilzwijgend passeren.

Wat heeft me veranderd …
Nooit alleen op reis geweest … veel angst om alleen te vertrekken met het vliegtuig naar Porto… een reis naar het onbekende voor ons.
Eens in Porto voelden we meteen de onderlinge verbondenheid met de medepelgrims.
Deze is zo uniek en hartverwarmend voor het leven, elkaars geluk – liefde – verdriet ieders eigenheid samen delen en respecteren.
Zoveel warmte – ieder met zijn verhaal en luisterend oor.
We hebben samen gelachen gezongen gedanst maar ook geweend.
Ontmoetingen van over gans de wereld elk met zijn eigen verhaal – positief of negatief emotioneel liefdevol en verrijkend
Het alleen kunnen en mogen wandelen – het samen wandelen – op eigen tempo wandelen …ruimte om te ZIJN zoals je bent … is voor ieder een meerwaarde en geeft het gevoel dat iedereen dit kan.

Voor mezelf : Met een rugzak volgeladen vol mooie herinneringen – sterretjes – foto’s – steentje en as van Philip.
Want we zouden SAMEN naar Compostella gaan !!!

Philip wandelde mee : elke dag op een speciale plaats een foto achterlaten van Philip zodat iedereen hem kan blijven volgen – elke dag een tekstje of verhaaltje voorlezen voor mezelf of in de groep (meegekregen van onze dochter) – elke dag een sterretje in mijn wijnglas want we drinken SAMEN.

Het was een reis om te leren loslaten – om tot jezelf te komen en tijd te maken voor jezelf – te genieten van alle kleine dingen rondom jou – ver van thuis en je echte vrienden – de bewondering en verwondering voor de natuur en alles om je heen.

Elke dag kwam ik Philip tegen in kleine dingen om me heen. Elke dag gaf Philip een teken dat hij mee was. Het was een foto – een deken sterretjes bij ontbijt – een nummer(5) – een klok die luidde – de sterrenhemel – cassiopeia.
Philip was zelfs mee als Camino-engel toen ik mijn bankkaart en paspoort verloor.
Er kwam een meisje ons achterna gelopen om te vragen of dit van iemand was. Ik wist het zelfs nog niet. Hoe kan dit ? Vanwaar komt dit ?
Het was een teken van hierboven. Het klinkt raar maar toch is het de realiteit.
Had nooit gedacht dat dit zoveel zou kunnen doen met mezelf … onderweg zijn naar …
Aankomen in Santiago De Compostella.
Het was als in een DROOM.

Wou  voor vertrek  nog één uniek moment ALLEEN met Philip om af te sluiten in Santiago. Ik ben ’s ochtends om 6 uur  naar plein gegaan met steentje en as van Philip. Helemaal alleen op plein maar samen met Philip  – emotioneel moment – midden van plein as uitgestrooid van Philip – er blijft een stukje achter van Philip. Steentje heb ik bij zuil aan kathedraal gelegd met onze namen erop.  Dit was een steentje van passerelle in Wetteren – onze eerste kus – begin van eeuwige liefde- graag zien en geluk.

Bedankt lieve peregrina’s  – bedankt om Philip mee te nemen onderweg – te luisteren naar mijn verhalen vol liefde samen met Philip. Dankzij jullie hebben we het gehaald en was dit een onvergetelijke fantastische en verrijkende  ervaring voor het leven.

Bedankt Elvira voor de fantastische organisatie- slaapplaatsen – bagagevervoer   – begeleiding – ondersteuning – warme babbels met ieder .

Door jou Elvira   zijn wij allen luxe-pelgrims.

Ook het emo-moment met tekst en lied  raakte ieder heel diep en bracht ons nog dichter samen. Aan niets moeten denken  is zo’n zalig gevoel – zo heb ik geleerd om los te laten en te genieten.

Op Camino is me dit gelukt en gaf een fantastisch zalig ontspannen gevoel.   Wil dit zo graag vasthouden maar thuis lukt me dit jammer genoeg nog niet.

Onze lieve dochters en kleinkinderen geven me zoveel warmte en liefde, steunen me in alles wat ik doe alleen en SAMEN met Philip maar het verdriet – pijn en gemis blijft overheersen.

Zovele vrienden die me alle warmte geven en me  overal meenemen maar het blijft  moeilijk. Het blijft knagen. ( liedje Marco Borsato : Waarom nou jij … ) liedje hieronder beschrijft een beetje het gevoel

https://www.youtube.com/watch?v=Bd8FpSlpfLs

Het vraagt tijd – enorm veel tijd en hoop dat dit ooit nog gaat lukken.
We zullen nog een paar Camino’s moeten stappen om dit gevoel van genieten en ontspannen mee te brengen naar huis !!!

Bedankt Elvira om ook Philip mee te nemen op jouw tocht – elke dag opnieuw vroeg je om tekstje voor te lezen- om mooi plaatsje uit te zoeken voor foto Philip en als afsluiter diploma uit te reiken voor Philip en mezelf. – zoals je zei we waren niet met 9 maar met 10 op reis. Zo mooi !
Dit geeft ons de nodige kracht en energie om te overleven en geleefd te worden.

GO CAMINO is TOP !!!
De Camino flow blijft hangen.
Een aanrader voor iedereen !!!
Wil nog vele Camino’s stappen samen met GO CAMINO en het gevoel van genieten en ontspannen blijvend meebrengen naar huis … dit is ons doel.

Buen Camino Marleen en Philip*