Hoe ben je erbij gekomen om de Camino te gaan wandelen?
Eind jaren ’80 heb ik voor het eerst over de Camino gelezen in het boek van Paulo Coelho. Toen woonde ik nog in Brazilië. Internet was nog niet beschikbaar. Ik vond het een zeer interessant verhaal maar iets dat voor mij nog onbereikbaar leek.
Later verhuisde ik richting België. Daar had ik mijn familie, werk, … geen tijd dus om zo’n tocht te ondernemen.
Na een hartprobleem, zo’n vijf jaar geleden, begon ik intensief te wandelen. Toen mijn pensioen dichterbij kwam, begon ik te plannen om de Camino te wandelen. Enkel de laatste 100 kilometers om zeker te zijn dat ik geen problemen zou hebben. Dit was mijn groot doel na het stoppen met werken. Mijn werkcollega’s hebben het zelfs in mijn afscheidslied vermeld: ‘Compostela komt dichtbij’.
Nu ik de Camino heb afgerond, denk ik om nog eens naar Compostela te wandelen, deze keer de Camino Francés, met graag nog meer kilometers…
Heb je getraind voor de Camino?
Ja, maar dat was al een deel van mijn wandelactiviteit. Ik heb geprobeerd altijd meer kilometers te wandelen, tot ongeveer vijfentwintig kilometers. De wandelclub heeft mij daarin geholpen: we wandelden in groep regelmatig een twintigtal kilometers.
Wat heeft je veranderd na de Camino?
In het boek van Paulo Coelho was zijn ervaring op de camino intensief op spiritueel vlak. Zo heb ik het niet ervaren. ‘k Kan wel voelen dat wandelen heel positief is voor het welzijn. Mijn moeder zei dat als je wandelt je ziel tot rust komt. Ik denk dat het waar is. Zo was ook de Camino, rustgevend.
De meeste aangename ervaring op de Camino was de groep. Mensen die ik eerder niet kende, werden tijdens de wandeling vrienden.
Buen Camino Vania