Hoe ben je erbij gekomen om de Camino te gaan wandelen?
Na mijn pensionering in 2016 wees mijn zus Trudy me de weg naar een wandelclub in Bergen op Zoom. Doordat ik vaak klachten aan mijn rug en zeer snel zere voeten had, heb ik nooit gewandeld. Toch sloot ik me aan bij de club en daar kwam al snel de vraag of we zin hadden om de Camino Portugués te lopen. Ik werd steeds enthousiaster, ook omdat mijn zus jaren geleden de Camino Francés had gelopen en daar altijd heel bevlogen over sprak. Ondertussen was ik tijdens een wandeling in mijn woonplaats Daan tegengekomen. Die was net terug van de Camino Portugués en had het jaar ervoor de Camino del Norte gelopen. Hij gaf me veel info over de pelgrimstocht.
Eerst liep ik nog samen met mijn zus de 4-daagse in Nijmegen en in september 2017 heb ik met mijn wandelmaatje Lieke de Camino Portugués gelopen. Hierover was ik zeer enthousiast. Het enige wat ik toen dacht was dat ik alleen wil lopen en dat wordt ‘de Norte’. Ondertussen was de vriendschap tussen mij en Daan uitgemond in een relatie. De Camino del Norte is, ondanks het vele slechte weer, een ultieme ervaring geworden en ik kan het dan ook iedereen aanbevelen.
Omdat we beiden de drang voelden om weer een lange wandeltocht met rugzak te maken, hebben we in juli/aug 2019 het Olavspad gelopen van Oslo naar Trondheim en in september 2020 van Florence via Asissi naar Rome. Beide prachtige, maar ook pittige wandelingen. En je raadt het al, ook dat gaf inspiratie voor nieuwe plannen. Ondanks Corona bleef de Camino Primitivo op ons verlanglijstje staan. Zodra Spanje aangaf dat het kon zijn we vertrokken. Een korte maar prachtige en zeer pittige Camino. Nu we weer veilig thuis, zien we wel wat de toekomst ons brengt. We weten beiden dat het wandelen toch elke keer weer de kop op steekt maar hebben nu even geen plannen. Er zijn vast nog zoveel mooie paden te bewandelen, ook buiten de Camino’s.
Heb je getraind voor de Camino?
Het trainen deed ik wekelijks bij de wandelclub. Naast de wandeltochten in het weekend maakten we, als mooie afwisseling, fietstochten van zo’n 60-70 km. Geen elektrische fiets maar eentje met 24 versnellingen en trappen maar! In het voorbije coronajaar is het wandelen in groep ‘on hold’ gezet. We liepen hier de polder nog platter dan die al was. We bleven ook verder fietsen maar alles op een lager pitje. Ook sporten, zoals zwemmen en spinning is allemaal weggevallen, waardoor onze conditie er niet echt op vooruit ging.
Wat heeft je veranderd na de Camino?
Tot mijn pensioen heb ik weinig gefietst of gewandeld en heb ik nooit het besef gehad hoe geweldig dat kon zijn. Dat komt denk ik ook omdat ik dat fysiek nooit heb gekund. Ik vind het geweldig dat dit nu mogelijk is en dat ik het heb aangedurfd om dit te gaan proberen. Nogmaals, het alleen wandelen met je rugzak, waar je hele hebben en houwen inzit (ook figuurlijk), is zo goed voor je dat ik het iedereen die de mogelijkheid heeft om dit te doen, kan aanbevelen. Daarnaast ben ik door het wandelen Daan tegengekomen en dat was, ook voor ons beiden, een extra geschenk.
Buen Camino Maria en Daan